Γράφει
ο Δημήτρης Κρασονικολάκης.
Το
λιμάνι του Πειραιά έχει αποτυπωθεί σε αμέτρητες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Δεν το απεικονίζουν μόνο οι καρτποστάλ, οι τυχούσες οικογενειακές ή ιδιωτικές
φωτογραφίες που κυκλοφορούν, στις οποίες γνωρίζουμε να αναφέρουμε αρκετά
πράγματα.
Εκτός από τις σκηνές που μας κληρονόμησαν οι ελληνικές ταινίες, είναι επίσης τόσο απαθανατισμένο - σε διαφορετικές εποχές - από επώνυμους αλλά και μη γνωστούς σε εμάς επαγγελματίες φωτορεπόρτερς, από ειδικά απεσταλμένους μέσω διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών και φορέων φωτογράφους, από τα κάθε είδους φωτογραφεία της πόλης, που αν και φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις άκρη τελικά μπορείς να κάνεις συγκρίσεις και να δώσεις μια επαρκή περιγραφή του.
Αν δεν έχεις περπατήσει να ξέρεις τους χώρους του λιμανιού, να έχεις κατανοήσει την διευθέτησή του, θα δυσκολευτείς, θα νομίσεις ότι όλα όσα δείχνουν εκείνες οι φωτογραφίες φαίνονται μακρινά και απρόσιτα ιστορικά ντοκουμέντα.
Κάθε σημείο, ιδωμένο από άλλη οπτική γωνία και δίνοντας ένα πρόσθετο πεδίο παρατήρησης, μας χαρίζει την ιδιαίτερη αίσθηση παραδοχής ότι το πειραιώτικο λιμάνι είναι η καρδιά της πόλης που εξαπλώνεται γύρω του: οι ρυθμοί του, άσχετα αν δεν το νιώθουν, κανονίζουν σημαντικά την ζωή των κατοίκων του.
Έχουν αλλάξει πάρα πολλά από τότε στην ακτογραμμή, στα παραλιακά κτήρια και στα πλοία που άραζαν στους προβλήτες του.
Σε περασμένους καιρούς τέτοιες φωτογραφίες έβγαιναν σε γυαλιστερό, μεγάλου, μεσαίου ή μικρού μεγέθους χαρτί προς χρήση των εφημερίδων, συχνή ήταν η ανάρτησή τους σε πλαίσια για εκθεσιακούς λόγους, πολλές τραβήχτηκαν αποκλειστικά για περιοδικά, για βιβλία, για ημερολόγια, για λευκώματα. Ένας αριθμός τους κρεμάστηκε με κάδρα στα τοπικά μαγαζιά ή κολλήθηκε σε χοντρά χαρτόνια. Αντίτυπά τους, δυσεύρετα και για αυτό σπάνια και περιζήτητα, πωλούνται καμία φορά από ανάλογους εμπόρους, διατίθενται σε δημοπρασίες ή βρίσκονται σε αρχεία και συλλογές.
Ας αρκεστούμε τώρα σε επτά φωτογραφίες του κεντρικού λιμένα. Αν κάποιες διαπιστώσετε ότι ήδη έχουν τυπωθεί σε γνωστά πειραϊκά βιβλία, σας αξίζουν συγχαρητήρια για την παρατηρητικότητά σας, σας διαβεβαιώ ότι η παρουσίασή τους εδώ είναι από αυθεντικές, πρωτότυπες κόπιες. Χρονολογούνται στις δεκαετίες 1950 - 1960.
Εκτός από τις σκηνές που μας κληρονόμησαν οι ελληνικές ταινίες, είναι επίσης τόσο απαθανατισμένο - σε διαφορετικές εποχές - από επώνυμους αλλά και μη γνωστούς σε εμάς επαγγελματίες φωτορεπόρτερς, από ειδικά απεσταλμένους μέσω διαφόρων δημοσίων υπηρεσιών και φορέων φωτογράφους, από τα κάθε είδους φωτογραφεία της πόλης, που αν και φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις άκρη τελικά μπορείς να κάνεις συγκρίσεις και να δώσεις μια επαρκή περιγραφή του.
Αν δεν έχεις περπατήσει να ξέρεις τους χώρους του λιμανιού, να έχεις κατανοήσει την διευθέτησή του, θα δυσκολευτείς, θα νομίσεις ότι όλα όσα δείχνουν εκείνες οι φωτογραφίες φαίνονται μακρινά και απρόσιτα ιστορικά ντοκουμέντα.
Κάθε σημείο, ιδωμένο από άλλη οπτική γωνία και δίνοντας ένα πρόσθετο πεδίο παρατήρησης, μας χαρίζει την ιδιαίτερη αίσθηση παραδοχής ότι το πειραιώτικο λιμάνι είναι η καρδιά της πόλης που εξαπλώνεται γύρω του: οι ρυθμοί του, άσχετα αν δεν το νιώθουν, κανονίζουν σημαντικά την ζωή των κατοίκων του.
Έχουν αλλάξει πάρα πολλά από τότε στην ακτογραμμή, στα παραλιακά κτήρια και στα πλοία που άραζαν στους προβλήτες του.
Σε περασμένους καιρούς τέτοιες φωτογραφίες έβγαιναν σε γυαλιστερό, μεγάλου, μεσαίου ή μικρού μεγέθους χαρτί προς χρήση των εφημερίδων, συχνή ήταν η ανάρτησή τους σε πλαίσια για εκθεσιακούς λόγους, πολλές τραβήχτηκαν αποκλειστικά για περιοδικά, για βιβλία, για ημερολόγια, για λευκώματα. Ένας αριθμός τους κρεμάστηκε με κάδρα στα τοπικά μαγαζιά ή κολλήθηκε σε χοντρά χαρτόνια. Αντίτυπά τους, δυσεύρετα και για αυτό σπάνια και περιζήτητα, πωλούνται καμία φορά από ανάλογους εμπόρους, διατίθενται σε δημοπρασίες ή βρίσκονται σε αρχεία και συλλογές.
Ας αρκεστούμε τώρα σε επτά φωτογραφίες του κεντρικού λιμένα. Αν κάποιες διαπιστώσετε ότι ήδη έχουν τυπωθεί σε γνωστά πειραϊκά βιβλία, σας αξίζουν συγχαρητήρια για την παρατηρητικότητά σας, σας διαβεβαιώ ότι η παρουσίασή τους εδώ είναι από αυθεντικές, πρωτότυπες κόπιες. Χρονολογούνται στις δεκαετίες 1950 - 1960.
Προβλήτες Ακτής Τζελέπη. Καλοκαίρι. Στο βάθος το μέγαρο των ΗΣΑΠ, δεξιά τα πίσω κτήρια της πλατείας Καραϊσκάκη. Μπροστά το ΙΟΝΙΟΝ, πίσω του το ΚΑΝΑΡΗΣ.
[ΦΩΤΟ ΒΛΑΝΤΗ. Τσαμαδού 44. Πειραιεύς]. Το ρολόι στο κτήριο του κεντρικού πρακτορείου της TYPALDOS LINES στην Ακτή Τζελέπη, αν λειτουργούσε, δείχνει 11.50. Τα NERAIDA, ΠΙΝΔΟΣ, SEMIRAMIS, MEDITERRANEAN, πολλά μεγάλα αλλά και τα μικρά πλοία της γραμμής του Αργοσαρωνικού και της Σαλαμίνας έχουν προσδεθεί στις Ακτές Ποσειδώνος και Μιαούλη.
Προβλήτες της Ακτής Τζελέπη. Στις επιφάνειές τους εκτελούνται έργα. Θέα προς την έξοδο του κεντρικού λιμένα. Μπροστά μας το ΑΙΓΙΝΑ και το ΠΙΝΔΟΣ.
Το ΚΑΝΑΡΗΣ αραγμένο στην Ακτή Τζελέπη. Διακρίνονται τα στέγαστρα της παραλίας. Αριστερά στην Ακτή Ποσειδώνος το ΝΕΡΑΪΔΑ. Στο βάθος η Ακτή Μιαούλη όπου υπάρχει το κτήριο μπροστά από τον Άγιο Σπυρίδωνα κι έχουν ορθωθεί οι δύο πολυκατοικίες. Ψηλά δεξιά ξεχωρίζει ο Άγιος Βασίλειος και δεξιότερα στην άκρη ο Άγιος Νικόλαος.
[PHOTO-ΡΕΠΟΡΤΑΖ Δημήτριος Πουλακίδας. Κολοκοτρώνη 82 - Πειραιεύς. Μέλος της Ε.Φ.Ε.]. Το εκπαιδευτικό πλοίο DAR POMORZA, στα ελληνικά «ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΠΟΜΕΡΑΝΙΑΣ», γνωστό και σαν «λευκή φρεγάτα», όταν ήλθε στον Πειραιά. Ναυπηγήθηκε στα 1909, ανήκε στην Γερμανία, μετά στο Ηνωμένο Βασίλειο ως πολεμική αποζημίωση και τέλος στην Πολωνία όπου από το 1983 παραμένει ως πλοίο - μουσείο στην Gdynia.
Το λιμάνι του Πειραιά από την Ακτή Μιαούλη. Δεξιά στο ύψος της με την ΙΙ Μεραρχίας ο παλαιός τριγωνικού σχήματος προβλήτας Βασιλέως Κωνσταντίνου με τον σταθμό επιβατών έχει πλέον υποβαθμιστεί και η είσοδός του χρησιμεύει ως αφετηρία λεωφορείων.
Το ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ αγκυροβολημένο στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από μέγαρο της Ακτής Μιαούλη.
ολα καλα
ΑπάντησηΔιαγραφή